460zaffi, sbiraiae, barisellus, boia, mil’altri.
Sed Cingar dixit cavalero: — Quo venit ista
frezositas? mò, sancte Deus, concedite tantum
temporis almancum, donec penitenza fiatur. —
Sic ait et scapolans, Baldo seguitante, caminat. 465Sed quo, Cingar, abis? qua te fuga parte levabit?
Stopparant urbis portas, sola una manebat
ponticella, viris centum guardata provistis.
Ergo poverellus Cingar fantasticat artes.
Plus curat Baldum, quam se, quia diligit illum. 470Arrivat portam, dum sic meditatur, ad unam,
gens ubi cum solito semper facit ordine guardam,
nec solam praetor lassat transcendere muscam.
Baldus habet voiam sguarnazzas ponere zozum:
ingentes hominum scontrat per ubique catervas, 475cum ronchis, spadis, schioppettis atque balestris.
Mens sibi brillabat roncam per forza, vel altrum
ferrum de manibus fantis streppare veruni,
atque menando manus solem scurare budellis.
Cingar eum placat dicens: — Fac, matte, pianum, 480desine me pensare modum foggiamque scapandi. —
Dum sic ambo simul passu trottante loquebant,
en prope viderunt iuvenem transire politum,
quem soldatorum non poca brigata sequebat.
Iste valorosus Leonardum nomen habebat, 485sanguine progenitus claro de stirpe Colonnae,
namque Colonnesus pater est Ursinaque mater.
Altivagam Baldi famam praesenserat olim,
venerat huc igitur, Baldum cagione videndi,
parlandique sibi, pavidam sed repperit urbem, 490attonitosque homines stippantes corpora ferro.
Domandat causam, respondent: — Guerra paratur
contra moros, turcosque, simul guidante Fracasso. —
Talibus auditis, armatum cernere Baldum
forte capitanium sperat, squadrasque regentem. 495It super immensum, grossum, baiumque frisonem,
