Cingar ait: — Non nunc parlandi tempus habetur,
perdimus interdum propter tardare boconem. — 390Tunc franciscanam tollens de corpore cappam,
ferramenta cito solitam cavat extra sachellam.
Fundit aquam fortam, mollit duramina ferri,
denteque limarum surdarum vincula taiat,
postque intervallum curtum levat in pede Baldus, 395at vix stare potest macerato corpore drittus,
unde pignocadae Cingar piat octo bocones
ac malvasiae, quem gessit aposta, fiascam.
Baldum fortificat redditque in membra vigorem
postea Zambellum vocitat: — Mi frater Herine, 400huc accedatis, nam nos orare bisognat.
O Iesum Christum, cur, ola, frater Herine,
cur non auditis? dormitis forsitan? ola,
cui tandem dico? veniat Reverentia Vestra. —
Zambellus nullam respondet, totus aghiazzat, 405pauper homazzolus desiderat esse deforas,
nam bene cognoscit Baldum cernitque bravosum.
Cingar item clamat: — Veniatis, frater Herine. —
Baldus miratur: — Quid clamas? — inquit, — an istic
est aliquis forsan? dic, quaeso. — Cingar ad illum 410omnia subridens breviter narravit ad unguem.
Obstupuit Baldus de tanta Cingaris arte,
qui tandem vadens illum retrovare bonhommum,
— Ah — dixit, — poverelle, peto vos mille fiatas,
nec vultis mihi vestro respondere magistro? 415Sic ne imparatur patri obedire priori?
Esset enim vobis penitentia danda, vel una
disciplina quidem nudatas supra culattas,
vel mage sub tavola cum gattis sorbere brodas. —
Zambellus respondet ei: — Mihi parcite, quaeso, 420nam nos debemus servare silentia fratres.
Vos, Quintine pater, prima haec mandata dedistis,
quando comandastis me nil parlare brigatis. —
Cingar ad ista nihil quid responderet habebat,
