quidquid vult minimo cegno, solaque parola,
obtinet, atque tirat bufali de more bonhommum. 465Credimus an forsan combattere contra Samarcum?
Dixi nempe meum, mihi perdonate, parerum.
Protinus in coleram saltat Cagnana: — Quid — inquit, —
Zanardone, baias? non nostra Cipada Vegnesam
estimat un minimum ficum, non quinque ceresas. 470Quid cum Cipada posset bravare Samarcus,
quamvis sfodratum teneat sua dextera stoccum,
quamvis barbazzam portet in pectore longam?
— Non est — Gobbus ait, — non est, Cagnana, Samarcus
qui portat barbam, nec non sine cortice stoccum, 475sed mastinazzus paret magnusque cagnazzus,
qui totum bruttis mundum spaventat ochiadis.
Sanctum, qui portat stoccum barbamque canutam,
si nescis, Polum chiamant, sed nostra pacia est
rebus in his nostris sanctos meschiare beatos: 480noli cum sanctis scrizzare, proverbia dicunt. —
Tunc Gurronus ait: — Non laudo, perque nientum
compagnis Baldi contrarius esse patibo.
Consideratis grossiliter omnia certe.
De me non minimum pensetis habere socorsum. — 485Slanzafoiada levans sursum sic parlat in ira:
— Non dabis altorium? quid ais? tu solus ab altris
discrepare putas? o grandis perdita rerum!
Scilicet impresam pro te lassabimus istam. —
Impatiens iterum se se levat ipse Guronus: 490— Credo — inquit — firmumque habeo, dubitoque negottam,
quod minus impresam poteris lassare cotalam.
Quottidie vades, redies per mille facendas,
ut totum faciens retroves fecisse nientum,
utque tibi solo donet tal cosa guadagnum, 495non quia Cipadae voias deffendere statum,
sed quia Cipadae marchettos mille rapines. —
His moti Patres verbis fremuere tumultu:
— Per vermocanum — dicunt, — tua lingua, Gurone,
