hanc si nostra queat pignata absorbere vaccam. —
Illico fra Rocchus spoiat de corpore cappas, 390apparetque statim fans in giuppone galantus,
quod si considres positis guarnazzibus illum,
illum plus aptum ronchae, spetoque Bolognae,
iurabis, quam ferre crucem, quam dicere messam.
Tolle viam chiericam, soldati forma videtur. 395Tunc ibi Baldraccus macchia se imboscat in una,
ut simul accordant, utque una ponitur ordo.
Fra Rocchus, tanquam laicus celer obvius ibat
Zambello: — Quo vadis — ait, — villane cuchine?
Quo ve illam ducis capram? — Zambellus ad illum: 400— Capram? doh cancar, vacca est non capra, quid inquis? —
Rocchus ait: — Capra est; nimium, villane, bibisti. —
Respondet Zambellus: — Habes tu lumina vistae
sguerza magis, cui capra paret quae vacca Chiarina est. —
Fra Rocchus bravat: — Veniat tibi cancar in occhis, 405est capra, dico tibi. — Zambellus parlat: — Ochialos
pone, precor, naso, poteris comprendere follam.
Non ego cognosco nunc vaccam, non ego capram?
ista ne fert barbam ceu capra? cagat ne balottas?
Capra caret cauda, cauda huic longissima pendet, 410nec be quando cridat, sed bu pronuntiat ore. —
Fra Rocchus dicit: — Capra est, nam cornua gestat,
rasisti barbam, caudamque deretro tacasti. —
— Non ego sum — Zambellus ait, — barberus, et istam
radere nescirem vaccam, sed mungere tantum. — 415— Ne dicas — fra Roccus ait, — scio mungere vaccam;
dic potius: capram scio mungere. — Non ego dicam
menzognam — parlat Zambellus: — vacca Chiarina est. —
Fingit fra Rocchus coleram, blasphemat, et inquit:
— Vis giocare istam, quam dicis nomine vaccam, 420contra octo scudos quod capra est? ludere vis ne? —
Cui Zambellus: — Ita volo ludere, sborsa denaros;
si mea vacca potest quod non sit vacca provari,
nec Zambellus ero, nec erit plus vacca Chiarina,
