Pagina:Folengo, Teofilo – Opere italiane, Vol. III, 1914 – BEIC 1822407.djvu/264

nomine, dat puero inox lincea lumina, quondam
270mater in has gratas quem nullis usibus auras
ediderat, stupuere patres et mobile vulgus.
Laetitia ipse nova miscet miracula Taurus,
ac domita addit colla iugo: verumque fatetur
sponte Deum patremque suo veneratur honore.
275Bis geminos placida sub pace peregerat annos
pastor honoratus: caulas et fecerat amplas,
ereptis ovibus Stygiorum fauce luporum,
sopitos cineres subito cum suscitat irae
pontificum furiis Èrebi stimulata caterva:
2S0 inque virum senio curvum capuloque propinquum,
acrius invehitur: regique est questa Latino
insontis fera fata ardens, qui sceptra Neronis
impia adeptus erat, postquam iustissimus in se
extitit ultor, atrox aliis, iubet ille repelli
285illaesum mitis: — Non est ulciscier — infit —
numina fas homini: si qua est iniuria, poenas
sument ipsa suas. — Agitur Demosthene causa
iudice at interea, quo non immanior alter
aut execrandis divum coniunctior aris.
290Is semel astanti sic intonat ore superbo:
— Delirans quid adhuc, senior, per inania ferris,
nescio quos ritus memorans, nova somnia, et orbi
dogmata inaudita: atque altaria sancta deorum
postergare monens, hanc totani fraudibus urbem
295decipis ipse tuis? iam iam resipisce, deosque
placato primum laesos : plebemque subinde
artibus illusam olim, sanior ordine verso
dedoceas vanos monitus, mala iussa recanta. —
Olii rariloquus dedit haec responsa locuto:
300— Istinc fastus eat (si teste profamur Olympo),
censura nihil hic gessi dignumque pudore.
Quae monui, monuisse velim, neque poenitet: ulla
sancta retractabo quanam formidine dieta?
Quod si tanta tuo versatur pectore divum
305dure superstitio, condignas crimine poenas,
ipsa sine ut capiant: nostro sin sanguine gaudes,
en effeta truci tormento membra secentur: