 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
coeli et universis, quae moventur in terra, in quibus est anima vivens, et habeatur ad vescendum.
E subito dirranno li angeli li versi sequenti. E, in quel mentre, Dio se ne salirá pian piano ne la sommitá del cielo, in modo che, quando li angeli verranno a finire li loro versi sequenti, egli si trovi salito ne la sommitá del cielo; e seco se ne anderanno ancora li sei angeli che sono de la destra e sinistra sua.
Angeli. Quam magnificata sunt opera tua, Domine ! Omnia in sapientia fecisti. Impleta est terra possessione tua. Omnia a te expectant, ut des illis escam in tempore. Dante te illis, aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate. Avertente autem te faciem, turbabuntur. Auferens spiritum eorum, deficient et in pulverem suum revertentur. Emitte spiritum tuum et creabuntur, et renovabis faciem terrae. Sit gloria Domini in saeculum. Laetabitur Dominus in operibus suis.
Il che finito, sarrá giá Iddio entrato ne la summitá del cielo, e serrato il caterratto di detta sommitá. E perciò comparirá il serpente, che verrá a tentare ad Èva, dicendo:
Cur praecepit vobis Deus, ut non comederetis ex Ugno paradisi?
A cui Èva responderá, dicendo:
De fructu lignorum, quae sunt in paradiso, vescimur; de fructu vero, quod est in medio paradisi, praecepit nobis Deus ne comederemus et ne tangeremus illud, ne forte moriamur.
E il serpente dirrá:
Nequaquam morte moriemini. Scit enim Deus quod in quocumque die comederitis, ex eo aperientur oculi vestri et eritis sicut Dii, scientes bonum et malum.
E da continente Èva piglirá uno di quei pomi e, magnandone, persuaderá Adamo a magnarne, dicendoli :
Ecce, introduxit te Deus in cellaria sua. Exultabimus ergo et laetabitur in eis. Veniat dilectus meus in hortum suum, ut comedat fructum pomorum. Amice speciose et vir mi, ostende mihi faciem tuam et comede fructum oculis delectabilem et
