 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 436 | varie |
XXI
Ianuario de Vico, eruditissimo viro
ac amico suavissimo,
in obitu Lycophontis
Desine, Vice, meum lacrimis urgere dolorem;
iam satis in nostro pectore regnat amor.
Regnat, et assiduis late loca questibus implet,
et frustra surdis dis Lycophonta petit.
5Flebilis ille bonis, decus et spes magna Sebethi
occidit heu! nulli quam mihi flebilior.
Non quae phaeacum frutices nascuntur in hortis
iuvere, aut medicae Blasius auctor opis;
candida non pietas, non labis nescia virtus,
10non placidi mores, ingenuusque pudor:
non cithara, et cantus, praesagi et laurea Phoebi,
non dolor, et viduae luctus amicitiae:
non fratris miseri, cari non vota nepotis,
ingens nec patriae Parthenopes gemitus.
15Occidit, et Cypris planxit sua pectora palmis,
et casum Charites ingemuere suum.
Delius, et musae, Pallas, blandique lepores
flevere, et Paphii turba tenella dei.
Apenninicolis nymphis comitatus, inanem
20littore lunensi constitui tumulum,
et: — Manes salvete boni, requiescite in urna, —
ter dixi, et sparsi pocula bina meri;
lilia, narcissos, flexoque papavera collo
pallentes violas, purpureasque rosas:
25marmore et inscripsi: «Nulli pietate secundus
et sophus, et vates hic situs est Lycophon».
Desine, Vice, meum lacrimis urgere dolorem;
iam satis in nostro pectore regnat amor.
