Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. |
XXVII.
Che vun ch’è staa minister el gh’ha el coeur
De minister anch dopo el scimiteri,
E per dagh gust... l’è inutel.,. no ghe voeur
Che strilament, che lacrem, che miseri,
Con tutt ch’el pover Prina in st’occasion,
A dilla giusta, el g’havess squas reson.
XXVIII.
Basta, quand hoo capii de dagh piasè,
Volta vella sul fatt, muda register,
Che hoo mai voruu fregagh i barolè,
Nè viv nè mort ch’el sia, a nessun minister.
E repiand el fil del discors faa,
Tirava innanz in sta conformitaa.
XXIX.
L’ha però de savè, vostra Zellenza,
Che in mezz a tucc sti gran dolor de crappa
Nun buseccon, con soa bonna licenza,
Semm contenton, allegher come pappa,
E sti pinol ne paren bescottin
Per l’amore de l’amor de Franzeschin;
XXX.
El qual sto Franzeschin l’è on italian,
S’el voeur, e in fin di cunt l’è on galantomm,
E soa mièe l’è nassuda in Milan
All’ombra de la cupola del Domm,
Figurass!.. che delizia... che benon...
Robba de fass in broeud de maccaron;