divitijs plenus erat Sanctus Iob; nihil in domo remanserat, omnia uno ictu perierant, quibus opulentus paulo ante videbatur: Subito mendicus in stercore sedet, a capite usque ad pedes vermibus scatens. Quid interiore felicitate felicius? Perdiderat omnia illa, quae dederat Deus; sed habebat ipsum, omnia, qui dederat Deum. O Virum putrem, et integrum! O foedum, et pulchrum! O vulneratum, et sanum! O in stercore sedentem, et in caelo regnantem! Si amamus imitemur, laboremus. Adiuvat certantem, qui certamen indixit. d Il Giusto quando fa naufragio, benche sia nudo, ne scampa ricco. Di queste ricchezze era pieno il S. Giob. Non gl’era rimasto niente in casa; ogni cosa in un colpo gl’era andata a male, con che poco prima pareva così ricco. fattouqa
