Pagina:Dresselio - Scola della patienza.djvu/237


Parte I. Cap. V. 215

trema canitie prudentiam? Cumque id summis precibus orarem, nec quicquam me magis velle dicerem, advocavit praeses e proxima mensa sacerdotem senem octogenarium, qui sacrario praeerat, et quadraginta octo annos in Monasterio cum laude posuerat. Vocatus hic senex promptissime venit, et Abbatis genibus advolutus solennem precationem expetijt, eaque data surrexit, et ad mensam, quod Abbas mandaturus esset, stans expectavit, idque sub initium prandij. Abbas suavissime omnia dissimulans, neque senem abire iussit, nec quid ipse vellet imperavit, prandium antem omni studio conta morem protrahi curavit. Duabus fere horis patientissimus senex stetit immoto gradu, et quidem impransus. Climacus haec secum tacite admirtus, erubescebat, cel obliquo oculo in canum illud, et venerandum caput tan-