 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| TA-PÙ — 158 ■ | |
| lu trumbone d’accumpagnamente |
VI
Immèce Carminucce di Casàle
fece prugresse, se le mittì’ ’mmente,
pijà lu bbumbardine e a scàle a scàle
74duventà mastre. E n’anne, finalmente
i’ capitìve sutte. Meno male,
custù’, l’amiche de lu patimente,
penzave, me fa n’âtru trattamente.
78Ne’ m’aricunuscì! Parè’ nu pale...
’nche na bbummétte gnì nu cumuncìne,
trincàve a lu parlà’... s’avè cagnate!
81E ma da’ crede’, ’Ntò’! se n’è lu vere,
lu sangue me’ à da scòrre’ gnì ’stu vine!
Trent’anne d’arte, n’aje ma’ ’ncuntràte
84nu mastre cchiù fetènde e cchiù sevère!
