Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. |
TA-PÙ — 156 ■ | |
lu trumbone d’accumpagnamente |
IV
Nu jurne Carmenucce di Casàle,
prime trumbune d’accumpagnamente,
fece: — Sa da’ finì’ ’stu sfruttamente,
46st’affàre nen pô cùrre, si va male.
Lu mastre nostre sa da’ mette’ ’mmente
ca lu guadagne ’sa da’ spartì’ ’guale.
Francì’ — mi disse, — vacce nu mumente,
50tu sî parlà’, sci tante genïale!... —
Ci jve... e j’dicive: — Nen sultante
la bùsche sa da’ fa' tante pe’ d’une,
53ma tutte le struminte a da’ ’ve’ tante
seconde la grussezze. E quande une
che sone la curnette ha cinquante,
56almeno ci vo cente a lu trumbone.