Da mervegl cun aua benedida,
Oraziun e crusch seprovedida,
Stat la giuvna vid il pegn segira:
Quel en verd vegn buc tier sia mira.
2490Alla catscha va quei di il mat
Dil barun dils Plauns ed el combat
Vegn el a cavagl leu demaneivel,
Aud’in tun pliront e lamenteivel,
Anfla la giuvnetta maltractada 2495Vid la plonta cun siu dies ligiada.
Ord la siala vegn il cavalier,
Porta spindrament vegnend neutier,
Taglia il sughet cun siu cunti
Tuorna cun la matta el casti. 2500Orasut las larmas quella ri
Sil cavagl alzada viasi;
Biala, de bien cor ei quella matta,
E sin via fan els dus l’entschatta
D’amicezia, che duei menar 2505Els in di sco spus avon gl’altar.
Nozzas han els fatg legreivlas, bunas;
Mo in temps pli tard ei va o tunas,
Che uiaras rumpien en la tiara.
Il barun cun roscha militara 2510Sto marschar pli lunsch tier la schuldada,
Bandunar la dunna contristada.
La baruna vegn lu en speronza,
Dat la vet’a biala feglialonza:
Viscals schumalins sco latg e vin, 2515Cun egliets carins sco flurs de glin.
Tiel mariu in mat cun la nuviala
Vegn termess. Mo suenter in’uriala
Il currier en in uaul gartegia,
Nua ch’ina stria sestellegia, 2520De midar entuorn la brev termessa
Per vergugna della barunessa.
Quella brev, dil tut sfalsificada,
Legia il barun: la disgraziada
