Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/333

La canzun populara dils Rätoromontschs 303 Enconuschend ei ord la Svizzera franzosa la canzun 1): Culla primavera vegneva, curevan ils saltuns ensemen e sin biala prada entschaveva il saltar, bia gadas vegneva ei saltau d’ in liuc a l’ auter. Ils habitonts dils vitgs, nua ch’ ils saltuns vegnevan, prendevan era part e sco’ l flum crescha la compagnia. Aschia eis ei historic constatau che 1374 5 hagien ils habitons sper il Rein - miez e la Mosel entschiet entuorn Sogn Gion a saltar per la vallada entuorn; da Cöln eran 500 saltuns, ei cantavan traso: Herre Sanct Johan So so Frisch froh 10 Herr Sanct Johann! Cheu era gia ina rabia de saltar e tut saltava tochen ch’ el deva entuorn. Ina rabia de saltar aschia pigliava era quels che mavan la tarantella. En nossa Rezia ha il frestg e legher pievel adina era saltau bugien. Cura che la cozza de neiv svaneva ed il bi verd entschaveva a 15 curclar ils crests e las pradas, vegnieva la giuvantegna enzemen ed ei saltavan lu ora sil prau. Dall’ aulta vegliadetgna de quei usit dat perdetga ina praula ramontscha cun dir: „Suenter la nozza dil cavalier ein ei ira ora silla prada spel chisti e saltau tuts ils cambrers.“ Nus schein suondar ina canzun engiadinesa, che mereta muort il plischer vid la veta e invicibla 20 carezia tier il saltar, schi bein sco per sia hilaria contemplaziun della natira in dils emprims plazs ellas canzuns de saltar de tuts pievels: Usöl ed agnella rupettan sül pra Ed eu giuvintschella stovess star a chà Non sotan las stailas intuorn il solai? 25 La glüna e las stailas tuot sota con mai. La naiv va in valzer, la bisch’ in galop Tempesta rupetta, be chi chi va zop E chi non ha chammas sco peidra ais dür, Quel sta in sa tanna non s’ mova pel sgür. 30 Utschels eir nel ajer, chamuotschs sün il mund Las beschas in terra e’ ls peschs suot la punt Quai tuot voul as mover, ais viv e containt Pür cura sun morts non han movimaint. Perque in ma vita vögl rir e saglir, 35 Las chammas sun fattas per d’ ellas s’ servir Pür dopo mia vita poss lönch eu posar E viva tal grazcha, eviv’ il chantar. Hier fehlt das Lied.