 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
Vi sil manugl, che speras stat;
25Vonzei arriva Gion sil prau
E va cullas monas en clavau.
Cagliar, catschar e lu spigiar,
Flurir e madirar e fretg portar
Ei il destin de tuts carstgauns,
30Tier in dabot, tier l’ auter plaun,
Mo la medunza maunca mai,
Er’ sch’ enqualin a funs ein dai
Ed auters aunc buc engarnai.
En treglia.
(Nach Annalas, S. 205, 1909.)
Va sur mar ti cun la glina
10Tutta sera, tutta notg,
Tuorna l’ ura matutina
Cull’ aurora bein dabot.
Va sur valls e tras brentinas,
Sulla tegia, sul casti;
15La ventira sgol’ adina
Entuorn tei en in rudî.
Al pei dil culm schais, miu vitget,
La stgira notg vev’ tei curclau
Mo ussa ei il di levaus
E mira sil vitget!
5 Il bi solegl vegn a riend
Dal piz tier miu deletg,
Sclaresch’ als buns aschi bugend,
Al clar e bi vitget!
Sur casas brinas e sur tetgs,
Schi bialas sut gl’ azur,
Con loschs sesaulza sco pastur
Il tempel e vitget!
Ed el pertgira tard e baul
Ils habitonts giu da siu ault,
15El rimna els en devoziun,
Ils cars en miu vitget!
Fagiess la sort da mei in retg,
Beaus e leds en in casti,
Stovess el star en tiu rudi,
20Miu car e bi vitget!
Sin strom e sin arclina
En treglia meditond,
Sur vita e rutina
Ves’ jeu il mund ruclond.
5 Nu’ ei po la ventira,
Beada, biala sort,
Ch’ jeu tschaffi cun furtina
E tegni cun maun forz.
Dai adatg e tschaffa ella
Cun caschun e tegn lu ferm,
Sin il strom en tia treglia
20Ei per ella er’ terren!
Miu vitget.
(Nach Annalas, S. 206, 1909.)
