Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/286

Il cant sc’ in dultsch salit dils aunghels
10Tarmess a nus dal sogn Parvis,
Curascha dat als pass e staunchels
Quei dun spindrau dal Paradis.
O pauper quel ch’ ha piars il tschaffen
Vid il cantar e giubilar.
15Quel ha schau dar ord mauns ’gl uaffen
Che grevs quitaus lai domognar.
Ge la canzun la poësia
Sco ferm ligiom uneschi nus:
En amicezia harmonia
20Lein tuts restar in lauter prus.
Sc’ in betsch de pasch e de carezia
Sei la canzun per nus carstgauns
Ed en legria e tristezia
Confiert per sauns e per malsauns.
O cara patria.
(Nach dem Autograph des Dichters.)
Dulschas odurs serasan sula prada.
Pleunsiu bufatg, bufatg sefa’ i de brin.
Tgeu schai il lac, la pezza ei dorada.
D’ in zen sulet aud’ ins il sun carin.
5 O cara patria, tratsch carezau,
Tes rest’ adina miu cor o tratsch consecrau.
Lein festivar la sera sin la prada
Lein spassegiar ensemen maun en maun.
L’ ultima sera seigi dedicada
10Spir mo al cant, che aulza il carstgaun.
O cara patria, tratsch carezau,
Tes rest’ adina miu cor o tratsch consecrau.
Biall’ ei la glina vid il tschiel s’ alzada,
Clar ell’ argenta flum, uauls e praus.
15Mieds della tiba dulscha, carezada
Cloman nus tuts tier sogn e bien ruaus.
O cara patria, tratsch carezau.
Tes rest’ adina miu cor o tratsch consecrau.