Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/275

La bova.
(Nach Annalas, S. 81, 1906.)
Las auras setilan, ils nibels sezuolan,
Dal tun e cametg serebalza la val;
Las greppas sfraccadas semovan e sfuolan
Tras pegns e pignola e rumpan vial.
5 Las casas en prighel, la verda cultira;
Gia tschaffa la bov’ e sballun’ il rempar;
A tras la malaura il zenn, che suspira:
Il Segner nus gidi e vegli salvar.
En ferma caniala ils umens sefetgan,
10Cun travs e cun tschemas encunter il vau,
Stustegnan la riva e battan e petgan,
Mantegnan lur fueina e spendran il prau.
Ils nibels secalman e l’ aura rabiusa,
Mo enten cadeinas aunc sburfl’ il dargun;
15La patria defenda, la tiara greppusa
La bratscha valenta, il pugn dil Grischun.
Il paster miert sil crap de Flem.
(Nach Annalas, S. 82, 1906.)
Sulegliada primavauna
Terrenescha nos muletgs,
D’ jarva nova tut flurenta
En ils crests ed auls cuvretgs.
5 Sil Mundaun in mat arriva
Dis de matg e suna tiba.
E la val dil Glogn rabatta,
Vi sur Breil dat ei sinzur,
Ed ils pasters si Surselva
10Corrispundan cun vigur,
Sunan tuts en harmonia
Lur alpestra melodia.
Si sur Flem ell’ aulta greppa
Sededest’ il paster miert
15E sesaulza ord la fossa,
Pren la tiba — da datschiert,
Suna ferm, ch’ il crap stremblescha
E dal grep il saun pruescha.
El contuorn dil crap verdegia
20Nina jarva nova pli.
Ed il grep ei s-ch’ ina bara,
Freids e nius daven dal di,
Che nies mat, spindrond ils muvels,
Ha cotschniu cun saun ils cuvels.