 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
„’Gl otgavel“ — aunc clom’ el sc’ ord bucca cantonta,
Lu croda la buis, il victur ei tuccaus,
Sepusa sil grep culla palma tremblonta:
40„Els fuian,“ aunc ri el, „Dieus seigi
ludaus!“
Sil grep schai la fatscha fideivla e grischa,
— Mirei, co la vall tirolesa terlischa! —
Clau Maissen.
Cumedia sursilvana.
(Nach Ischi 1910, Jahrg. XII, S. 84 — 231.)
Prolog.
Eis ei malfatg? Clamar in um ord fossa
Che dorma sut il crap dil dom daditg,
Vestgir cun veta la pesanta ossa
E commandar: „Retuorna si Sumvitg!“
5 El vegn, sunei la veglia mistralia!
Clau Maissen vegn, il prepotent mistral.
Ils purs surstai van plein sgarschur ord via,
El passa sco in retg atras la val.
Pigns en ventira, cresch’ el en sventira,
10Igl um cul tschentaner de fier cargaus.
El stat — el tuorna giu sin la planira,
El croda dalla balla - plum tuccaus.
O tresta sort! Il maun de ranveria,
Il frunt tirannic han stoviu curdar.
15Sunei de bass la veglia mistralia,
Laschei en paisch Clau Maissen ruassar!
[p. 87] 1. Act.
Gassa a Sumvitg, davostier la casa - lenn de Maissen, sper igl esch in tschep
ed in baun de lenn. Ei siara notg.
Scena.
La mistralia resuna, beingleiti marschan atras: il salter, piccher ed ils musicants, il schinumnau stab de cumin en veglia mondura; buobanaglia suenter. Sigl
esch - casa compara Clau Maissen en mongias e mira suenter.
CLAU MAISSEN. Cumedia tut! Il vegl cumin ei morts.
Salter, mistral, manti, ’gl entir hardumbel,
Tut ei mo las davosas zuccadidas
