Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/236

La mumma va cul tgau a bass
E sdrappa il zarclem
E mira mintga quater pass
20Ensi tier il Suprem:
„O fai la crusch sul pauper pur
Che fa cun grettas la lavur! —
Sche nus luvrein aschi malidi,
Co lein nus aunc, ch’ il Segner gidi?“
25Snueivel va il criec afuns —
Hist! hott! va’ i tur a tur.
Ils stels daghiran sco izuns
Ord tuts cavegls dil pur.
„Quei ei strapaz de tut sesfar,
30Ei zucadem de sestrunglar!
Sche vul ei infinita possa
Per far al graun la pintga fossa!“
Uss ein ils suolcs osum menai,
Il criec per tiara vi;
35Uss stauschan o, dal giuv spindrai,
Ils bos lur berls stendi.
Selegra pur, baul vegn tiu er
A spender monas pil garner!
Mo pur Flurin fa tschera brutta,
40Sco sch’ el havess la bratscha rutta.
„Pilver, jeu sun dil criec unfis,
Traso cul nas el tratsch!
Ils auters han il paradis,
Il pur ei in pupratsch.
45Schi liung e lad sco il solegl
Sclaresch’ il mund cun siu lamegl,
Ei franc il criec la menadira
La pli macorta, la pli stgira.“
Igl er schi grevamein araus
50Retscheiva il dumiec,
Vegn arpagiaus e vegn rischlaus,
A casa va il criec,
Ed en clavau bein ed endretg
Ruauss’ el staunchels sut il tetg.
55Sigl er ei tut murtgiu ed eri,
Tut sco las fossas sin senteri.
Sur las montognas vegn il Matg
Culs dis sereins e blaus,
Cun plevias lomas gest sco latg
60Buent’ el ers e praus.
Sin Crestas miran ils verdins
Ord tgina aunc pignets, zaclins,
E beiban di per di rugada
E vegnan bials e fan parada.
65Ei vegn sogn Gion de mesa - stad,
Ch’ ei schi pussents e buns;
Il caul fagugn, quel ei siu flad,
Ses égls ein sco tizuns:
El tegn il bratsch sur seifs e pals,
70Igl er fa ussa crests e vals,
Las spias melnas benedidas
Ein ledas sco d’ amur surpridas.
La stad ei ida tras la val,
Las schualmas ein daven;
75Las monas schaian sigl iral —
In di de legherment!
„Ei dat o bein, dat massa paun,
Quei dat per pardanonzas graun,
Dat pettas finas tier la groma!“
80Cun mauns a Diu la mumma cloma.
Flurin il pur sto consentir,
La dunna ha raschun;
La fatscha brutta fa de rir,
Mirond sil grev mantun.
85Furschond ils pugns di el da bass,
Sco sch’ el empau seturpigiass: „Lavurs maltscheccas, tarladidas —
Pli legher eis ei, far ventschidas!“