Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/231

Carstgaun de vall romontscha, vul surstar,
30Sche dumbra mo las fossas en la mar!
Vul ti bargir, sche dumbra ils curdai,
Ils bandunai!“
Pli gronds vegn il tizun e pli sgarscheivels,
Igl um semein’ entuorn, dat il cammond:
35„Vegni, mes morts! Vegni mes
sventireivels!“
Jeu aud’ il schumber plaunplaun a ramurond,
Jeu vesel in’ armada senza fin,
Negliu bandieras, armas tier negin,
E las monduras ein de tuttas sorts,
40— Quei ei ils morts!
Els marschan dus a dus en pasch profunda,
Amitgs ed inimitgs ein ussa frars;
Schi biars eis ei sco feins sin liunga spunda,
Els ein vegni dals camps e dallas mars;
45Sco ils sitgurs retuornan temps de stad,
Van els encunter la perpetnadat,
Els ein svani sur tuts ils quolms el stgir
Sco in suspir.
Puspei tut stgira notg — — Tgei vuschs resunan
50Sco ina mar? Nos babs, nos frars, nos spus,
Tgi ha quittau per nus, sch’ els nus bandunan!
Els ein naven e tuornan mai tier
nus!“
Tgei liung plirar e tgei immens bargir!
Quei ei igl onn quitordisch sin spartir — — —
55Il cor ei pleins. Resuna tras la val,
Zenett claustral!
Jeu sun viagiaus.
(Nach Calender, S. 40, 1916.)
Jeu sun viagiaus sur ils camps de battaglia
— Jeu crei che jeu sappi perpeten mai rir —
Neu dallas Carpathas entochen la caglia
Che sto sper la mar sanguinusa pirir:
5 Armadas en flur e vigur ein naven,
Ei tucca da miert, tut il mund ei il zenn.