Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/218

25Consolaus el prest sesaulza
Pren sia canna, siu paun setg;
„Tgei dei jeu, il sclav aunc plonscher
Sche per mei endir’ il retg!“
Morta.
(Nach Igl Ischi, S. 129, 1900.)
Il vitg travers’ in viandont —
Siu cor sesaulza giubilond
Vesend leu, ora silla tumma
La casa nu’ che stat la mumma.
5 Leu vev’ el en ses giuvens dis
Gudiu cun ella in parvis;
Pensiv el stat uss sper la hetta,
Lu vid figniastra seschluetta.
Ma, oz, la glisch vul buc sclarir, —
10„Eis mumma ti gia a dormir?“
Sil vegl crapun il pei el fetga,
Bufatg vid las rudiallas petga.
Negin semova, mo in tun
El auda giud il vegl barcun,
15Ord siu igniv la pintg’ hirunda
Cun schul tremblont ad el rispunda.
Tiegl esch mov’ el, leu nu’ ch’ igl egl
Matern savens spitgav’ il fegl;
Mo in falien uss leu avdescha
20E mescal sin la sava crescha.
Cheu vul la tiar’ sut el untgir,
In griu schi git tschancun’ il stgir:
„O paupra mei, la mumm’ ei morta.“
Dagl uaul rebatt’ ei trest: „ei morta“.
Spel lag.
(Nach Igl Ischi, S. 131, 1900.)
La notg, cur ch’ il tschiel ei sereins
E l’ aria respira intscheins,
Lu carg ina forza miu cor
E trai mei egl uaul giuador.
5 Leu dorm’ in laghet enamiez;
La guardia de teua e viez
Naven tegn disturbi mundan,
Tegn tutta rueida lontan.