Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/209

Ed jeu, sch’ jeu mo silmeins savessel
10Pertgei ch’ el cala de cantar;
O co jeu selegrar pudessel,
Sch’ in mied el schass aunc resonnar.
Utschi, cantau has cun premura
Fideivlamein diesch onns, jeu sai,
15Ed ina ga per tuts vegn l’ ura
Ch’ ins tgau ed alas pender lai.
La canzun dil cavrèr.
Da pign hai pertgirau las cauras
Tschun onns duront il temps de stad,
E pruamein en tuttas auras
Surviu hai cun fideivladat.
5 Avon che l’ alva compareva
Curnau revegl vev’ jeu daditg
E gleiti rosch sin rosch curreva
Da tuttas varts ossum il vitg.
En in fudetg la montanera
10Formava cheu in regiment,
Che semetteva cun canera
Encunt’ ils aults en moviment.
Schi pigns ch’ jeu fuvel, caminavel
Davos la roscha sc’ in bagat;
15Sur trutgs e precipezis mavel
Cun egl sigir e franc sbargat.
Savens l’ aurora terlischonta
Cuvreva mei cun siu purpur
E neiv e glatscha vischinonta
20Mei tschorventavan da splendur.
Tgei cant de laud savess descriver,
O pezzas caras, scoi s’ udess,
Il sogn e ventireivel viver
Ch’ jeu hai gudiu sin vies intschess!