Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/158

 O conforteivel dultsch s’ anflar
Dil frar e della sora!
Il Segner ha puspei uniu
40Lur cors uss per trasora.
La tempiasta.
(Aus dem VIII. Gesang.)
Tgei notg burasclusa! Per miez igl iral
Dil tschiel ramplunont sco en stuorn carneval
Ils sperts de tempiasta lur carrs e cavalls
Siglientau sgarscheivel sur pezzas e valls:
Las rodas terlischan, ischels ein de fiug,
Las laitras sesluccan e sgolan ord liug,
’Gl iral de palaunca stremblegia, rampluna,
En sfracs e zacugns la catschada sbaluna
Anen ed anora. Cavalls spuentai,
10Cun spema tut alva fimonta curclai,
Zapetschan e scheman e buffan e siuan,
Inlauter en quorsa rapida satiuan.
Ils sperts de malaura la torta sbrinzlonta
Sdermeinan afuns. Oh! la brastga fimonta
Ha tuc sil Calanda in pégn solitari;
El arda pliront siu destin adversari,
La flomma va si, sco sch’ el fuss de fercaglia,
La dracca puspei el satiar’ en stgiraglia. —
En tauna marmugna igl uors destadau,
20Vesent camegiadas el scrola il tgau.
La selva suspira: Catschass ei po dis!
Solets il solegl po termetter avis
Als sperts de turnigel, de prest sefermar,
De suffel e tun e cametg turnentar. —
Burrida damaun! Da brentina veladas,
Las rivas dil Rein aunc setegnan zuppadas.
Ils nibels brav staunchels van dall’ aura sut
Stuschai anavos cun buffar resolut,
Seleischnan, sesaulzan secund las montognas,
30Vestgieschan en grisch las spundivas pitgognas.
Lient splendurescha cun forz’ il solegl,
E ’gl artg matinal pei a pei en in segl
Compeglia montognas, schiglioc separadas.