Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/156

Envidan cun prescha en glischa furnascha,
Rudialas che roclan, scuettas de dascha,
Entscheivan garent e schulont a girar
120Entuorn el curtin, per daluntsch spuentar
Ils spérts, che enqueran cun forza hostila,
De metter a frusta raccolt’ attunila. —
Cauvitg Ursicin cun solemna preschientscha
Confirma ils ses cun ils plaids de cardientscha:
125„Teni ad honur buntadeivlas dialas,
Dals vegls veneradas; ei rasan las alas
Sco èvlas sur nus, benedeschan igl onn,
Pertgiran pasturs e muaglia da donn.
Vus giuvnas ornadas, vegnidas dals vitgs,
130Alzei vossas vuschs, che entochen sils spitgs
Dils quolms resoneschi il miedi sonor,
Il himni de laud ded antica tenor.“
In chor de mattauns de statura de vaglia,
Sin quei intonescha cun leda coraglia:
135Aultas Dialas,
Dieuas ruralas,
Dei la carschientscha al pastg abuldont;
Nieblas dunschalas,
Bunas e bialas,
140Dei compigni’ al sepers viandont!
Dieuas silvanas,
Sco genzianas,
Ei vies vistgiu da colur il pli fin;
Vus protecturas,
145Nossas signuras,
Po protegî il nies coven e glin!
Soras migieivlas,
Auras nuscheivlas,
Lunsch spuentei da nos èrs e barguns,
150Dieuas tut alvas,
Castas e salvas,
Cheu retschavei sin la platta nos duns!