Entuorn il lag ella va a cavagl sillas rivas,
E mira riend giu bass sin pescs e litgivas:
Ell’ei schi biala, ch’ils pescs cuchegian ora, 3170Selegran de ver quella fatscha de glisch - aurora.
Seglida giud la siala pren ella in fest
E va sil quolm cun in pass segir e prest.
Davostier selaian uss cloms e gibels udir:
„Sibilla, Sibilla!“ei greschan pir e pir. 3175Mo ella stat ferma, fideivla all’empermischun,
Mai mir’anavos, domogna la tentaziun.
Ell’ei beingleiti sitier il casti remarcabel:
De marmel verd ein ils mirs, in bagetg admirabel;
Il circuit rodund ei cun mirs tschinclaus, 3180E mintgaton toc il rempart ei coronaus,
Cun bialas tuorettas unidas tras in suler,
Leu san defensurs paliats laghegiar e trer.
A nossa giuvnetta sesarvan ils eschs enferrai;
Ils garters massivs ein els raviuls alzai, 3185Las punts ein sbassadas sur foss profunds endretg,
Igl ei sco ded ir siaden el palas din retg,
Sisum els cantuns dil trianghel fortificau
Treis aultas tuors, che pertgiran, ins ha plazzau:
Ed enamiez la pasch el palaz ei de casa 3190Solemn ruaus dapertut en la cuort serasa.
Sibilla va enasi en stanzas custeivlas:
Mo denter tuttas stivas e combras plascheivlas
Ell’anfla ina, per ella de gronda muntada:
Leu vid il plantschiu ves’ella gronda tschuplada 3195Casets d’utschals, che pendan bein colurai,
Ed els casets ein utschals stupents fermai,
De bialas colurs, tut mellens sco aur e verds,
Morells e cotschens. Tuts ein curteseivels, perderts.
La giuvna cheu aud’ils utschals clamond pei a pei: 3200„Jeu sun igl utschi, che di la verdat, pren mei!“
Sibilla da quei sto aultamein smervegliar.
Da cor selegra ella, finalmein d’anflar
Cheu denter tonts gl’utschi, il ver e dretg —
Dad ina vart pend’in utschi temeletg —
