Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/96

86

Gian Maurizio

E ca vers lü al vess rivolt i sbragg:
«Issa rend quint da tüt quel ca tü à fatč!»
115Al povar òm s’era spavantaa tant,
Ca nu l’era plü bun d’indär evant.
Per buna šort al gnit sü per la sträda

[p. 100]           Oman, ca veivan fatč üna slitäda;

Quii l’an truvaa giò sot tramland e šmort.

120Cun üna ceira c’al parea la mort.
I òman e ciäsa sia i l’an manata,
Indua c’ l’è statč per qualčhi dì malaa.
La nova inget intant per tüt la val,
E d’üna mosca gnit fatč ün caval;
125E i quintävan d’ün brüt móstr’orrendo
Cun dòi gran corn e cun ün gnif tremendo,
Cun pè da ciävra e cun barba da becc,
Cun öil da fög, e cun ün gran näs secc:
E pür nu l’era statč nagot da mäl;
130Nu l’era statč altar cu’ l ser masträl.

SOLDAN. In quel cas là ’l masträl era inocent;

Ma qualčhi volta ai è cattiva gent,

Ca ei povar macarun i fan stravdèr,
O travastì, ch’i en spirat ai fan creer.

135BÖVET. Quei maritessan d’an sufrì la pena,

Tancu ün birbun poc temp fà giò Clavena.

TERESA. Sa vò savè l’istoria da quel fatč,

As quintà sü incusa ca l’è statč.

BÖVET. Cesar de Berli da Samolac, prèr,

140Vers üna giuvna vea cativ panzèr;

Da la sedü pü volt’al vea tantä,
Ma quella al see unur veva salvä.
La giuvnett’ogni dì soleva indä
Al see bastiam e bunura e drizzä.
145Una dumän intant ca l’era in via,
Ai cumparišč la Vergine Maria,
O almanc per la Madonna al l’à tagnida,
Ca tancu quella al l’avdea vastida
D’ün bel vastì blauet tüt ticletä
150Da stela d’or. Al gnif la vea velä.

[p. 101]           Intorn intorn as santiva ün udur,

Ca insci bun nul sent nagiüna flur.