Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/86

76

Gian Maurizio

Vergerio, e’ i altar, c’al tira in pacaa.

BENED. E per tant plü ottegnir esaudiziun,

Lan reliquia dal Santo in processiun

C’um port’intorn giò per al vic intant,
Lan litania dal San Gadenz cantand.

(I van).

SCENA III.

Al vegn diversi fanč in l’istess lög.

1.      Gní fanč, gní fanč, gní ciá tütci chilò!
Qualchi bii spass in tantci fär um pò.
2.      Am anc da fär quel, c’um á fatč eir seira?
O el mantun, o e la cipaceira?
3.      Oh ba, ba, ba! quel l’è tüt quant marocca!
Al meiar l’è c’um fagia e la magnocca.

[p. 87]             4.      E’ s mett’ l’in fila ciá fagev evant!

    Tü Gian dromb ora, ca tü è ’l pü grand.

GIAN. Pan ün, pan dòi, pan tre, pan quattar,
Pan cinc, pan seiš, pan sett, pan ott:
Va lá, tü Giacum, ca tü è’l pan cott!
GIACUM. Ecco la tana! Chilò i’ m sentará.
Vòaltar ev zopär inget pür lá!
3.      Tegn sü i dòi man, e quat’i öil dabot:
Ma intant c’um va, nu ciütär or ad zot.

(I van, e Giacum, tö giò i man e scumenz’e guardär intorn).

4.      Ah tü, ah tü! trop preist tü á guardaa;

Taz, Giacum, taz; je nu sun anc’ zopaa.

(Giacum torn e quatär i öil, e l’altar va).

GIACUM. Aia da gnir?

VUŠ. Ad ura vegn!
GIACUM. Oho,
Am è parü, c’al sea ent da chilò!

(Al va d’üna banda, e pö lü e ün altar tornan corand e toccär la tana).

GIACUM. Tü è, tü è; cá je’ t veiva giá ’vdü!

3. Je á toccaa la tana evant cu tü!
GIACUM. Evant cu tü je l’á toccäda je!

(Intant ch’i cuntendan an vegn ün altar d’ün altra banda corand).