Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/85

La stria ossia i stinqual da l’amur

75

SCENA II.

Casaccia, pac dalonc da San Gadenz. In fond la scena ün sašš.

ALBERT ANDRIANI e ün FRAT BENEDETTIN da S. Gadenz.

BENEDETTIN. Frär Andrian! I temp i coran trist

Per la Chiesa di Dio.

ANDRIANI.                          Giüsta quist

L’è quel, ca är je panzäva ent al me cor;

Ma quasi quasi je nul lasc’ dir or,
Nu sa vend ben, cun čhi ca tü tegn tü,
Issa c’al gran Vergerio tü á ’vdü.

BENED. Giammai je el me Signur fagiará tort,

Per quant ca quel apostata sea fort

In eloquenza ornäda, e seducent,
Per di povar cristian tantär la ment.

ANDRIANI. Brav! continua pür in la ti fede,

Sa e la fin tü vol essar erede

Dal regno eterno lassü riservaa
E čhi c’á in la fè perseveraa.

BENED. Al pastur al tegn ferm; ma fra lan norsa

Üna part al pastur bandunan forsa,

E per da l’Anticrist seguir la vuš
Desertan la bandiera da la cruš.

ANDRIANI. Povar smarii! Oh, la Madon’ai giüda,

Ca Dio in la si grazia nui rafüda;

[p. 86]       Ma sül vero camin torn ei guidär,

Ca da la perdiziun ai pò salvär!

E ben! Vergerio, al chilö pradicaa!
Al san Gadenz al är giá profanaa?

BENED. Apunto inciö Vergerio á giü l’ardir,

E quisti parocchian das fär santir,

Cuntar l’adoraziun cun fög cianciand
Da statua, da reliquia, e da tüt quant,
Quel, ca la divuziun sol animär
Di bun cristian, per ai edificär.
E je pür trop á tema ch’impreššiun
Tanta agian fatč lan si falsa rašun.

ANDRIANI. In la baselga ingem, frär, e pragär

I Santi e la Madona, ca inspirär