Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/74

64 Gian Maurizio

GUSTIN. O ser Masträl! parmetem ün’istanza,
Evant cu licenziär la radunanza.
MASTRÄL. U sè giüsta gnii e temp: purtal’evant.
GUSTIN. Al ser Gadenz al fa ringraziär tant
El nos comün, c’ai á fatč tant unur;
E al la fá pragär anc d’ün favur:
Sa cuncedar ai vol la condiziun,
D’üsär dal dretč da la sostitüziun,
E in tal caso as parmatess da dir,
C’al vol al ser Radolf sostituir.
MASTRÄL. Ai vulef där la vossa approvaziun?
DIVERSI. Sí, tagnind ferm al punto di crušun!
(Tütci tegnan sü).
MASTRÄL. Issa, signori, l’adunanza è sciolta,
A rivederci per ün’altra volta.
(Giò la tenda).


[p. 72] SCENA VI.

E la campagna.

TUMEE STAMPA, ANIN.

STAMPA sulet. Un bel costrütt á giü la comünanza!
Ecco svanida ormai la mi speranza,

D’avdeir e ’s fär unur i Bargaiot,
Ca’ s pudess dir, ch’i èn bun patriot.
Dal cor da l’òm nus as pò mai fidär,
Sa ogni mument nus as vol inganär.
La vuš da l’interess á gran potenza,
Ca la zufega quela d’ la cuscenza;
D’ün fals vantag al spegul la fa ’vdeir,
E la corromp dii òman i panzeir. (Pausa).
E panzär quel c’al cor á da sufrir,
Al gniss dabot la vöja da fugir
Dalónc, dalónc da quista raza düra,
Pes cunsulär in sen da la natüra.
In la natüra tüt pär armonia.
Parciee ent al cor da l’òm nun ela mia?
Ecco lan planta! ecco lan erba e flur!
Tüt corrispond ei fin dal Creatur:
E l’òm, la si pü nobla creatüra,