 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| La stria ossia i stinqual da l’amur | 55 |
Quel, ca forma’ l see ben, c’ l’è ’l see unur!
E vulèr scrütä trop la veritá,
Nu l’è sagüra gnär la nobiltá.
Er ca in Bragaia nu la quinta bier,
In pais estar tant la pò giovär,
L’ordan gerargich s’al vegn rispettaa
Al reist’in pè är lan ältr’autoritá.
CASTELMÜR. Sün quel söget er je á rifletü.
Sa per al ben da tütč al giovass plü,
El vantagg d’essar nobal rinunciär;
Quel sacrifici je füss pront da fär:
Ma da seguir la püra veritá,
L’om nun è bun; dunque un’autoritá
Ai vol, c’al guida, ca in lan si aziun
Nu l’abanduna trop al camin bun.
Infin in issa quist’autoritá
L’è statč al clero e la nobiltá;
Sa issa as infiachišč quisti sostegn,
Dio sá, sa l’ordan pü lung as mantegn.
Al dá’l curaggi, l’inspira l’ardur,
Da cumpir opra c’ai faggian unur.
No, no, sül merit da la discendenza
Fra lan famiglia nui è diferenza.
Da dòi salam in l’istess böil fatč ent,
Ün sará bel, ün sará büs dadent;
Sü l’istess albar, e sü l’istess ram
Al crešč früt bun, e an crešč da qui gram.
Ün l’è canaja, l’altar òm d’unur;
Ün l’è leale, l’altar traditur.
L’essar nasciü sün quel nul fa nagot,
Nobal, o paisan; ricc, o tracot (cun calur).
