Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/63

La stria ossia i stinqual da l’amur

53

Ma spatgiá ca tre secul sean passaa,
E ’l fög da l’entusiasmo l’è stüzzaa.
Però l’è vero, ca la confessiun
Romana á punti, ca cun la rašun

[p. 58]       Stan in cuntrast: ma čhi decidará,

Indua ch’è i termal da la veritá?

PRAVOST. Qui termal á da stabir la scienza

Senza paššiun, cul pass da la prudenza.

SALIS. Ma casa sá la scienza da sagiüra

Circa lan veritá da la Scritciüra?

Er s’i Vangeli per base as vol veir,
Sempar al reista anca vargot da creir.
E pö la scienza är in altran materia
Nu sá ben sciogliar lan questiun pü seria;
Ma las giüd’or är lee cun qualčhi ingegn,
Tancu la Chiesa, per as trär d’impegn.
(I rian).

CASTELMÜR. Oh, a propò! giüst sün quist argument

Un fatč, ca m’è success, am vegn e ment.

Una duman je sun rivaa bel bel,
Ingiand e spass, süi praa da Sotcastel.
Incur ch’i á giü ün zig intorn guardaa
Sü per la mota indua ch’è’l tublaa,
Je vezz ün bel matin, ca fagea spašš,
Matend in fila üna roccia ’d sašš.
Je ai dumand: «Dí, casa fat tü mai?»
Lü’l dišč: «Je mett’in fila i mee cavai.»
Je’ i dič: «O dim, casa ch’i an in nom:»
E lü: «Quist l’è al Tacc, quel lò l’è’l Tom.
Quist l’è al Coli, e quel lò l’è’l Cecc,
Quist l’è al Fuchs, e quist chilò l’è ’l Secc,
Quist l’è al Scimal, e quel lò l’è’l Blass.»
Ma’ l rastäv’anca una roccia’ d sašš.
Lü’l penza, e’ l penza: ma in quel mument
Plü altar nòm nui gnivan ediment.
Basta dree veir panzaa ün mument, o dòi,
Sí finalmente, per as tör d’imbròi,

[p. 59]       Al povar mat, ca l’è ün fí dal Peidar,

Al dišč: «Qui altar èn tütč puleidar.»