|
La stria ossia i stinqual da l’amur |
49 |
CASTELMÜR. Oh, ca la veila fede, o i costüm bum
Regnassan plü cu vizi e corruziun!
C’ai füss bun’armonia e lealtá
Fra i granč e i pit concordia e caritá;
Ben i pericul füssan d’evitär,
E lan burasca in bel temp da cangiär.
SALIS. L’element nöf, ca vegn as propagand
In lan idea, quel sconvolg tüt quant.
I spirat, ca s’en mess e esaminä
In religiun, is düsan är el fä
In la politica e nu stä plü lá
E badä tant gnär e l’autoritá.
E sa da questa cessa l’influenza
Cul nom da libertá vegn la licenza.
CASTELMÜR. Quel l’è ben vero; ma incadenär
Al spirat da la gent, quel nus pö gnär.
Chi ca streng la cadena oltre’ l dasbögn,
Fa ca i sogetti pö tiran al cogn.
Dagiò procedar cun moderaziun,
Badand ca trop nus scaldan lan questiun,
Sará’l partii pü savi in quist mument,
S’as cerca’ l ben dii Stati e da la gent.
(As sent e piccär e l’üšč).
SALIS. As sent piccä. Iss chi sará mai ciá?
CASTELMÜR. Avanti! Cumpliment chilò nus fa.
Oh! ecco, ca l’è ciò ün òm da vaja!
Gian Pontisella!
SALIS. Unur da la Bragaja!
PONTISELLA (ai toccand man)
Chilò, amig, je ’v present al dutur
[p. 54] Radolf Pravost, ch’è appunto rivaa
Da Padua, indua ca direttur
L’è statč ün temp da l’universitá.
SALIS. Oh, chi nul sá? ün òm da gran saveir!
CASTELMÜR. Um as cunsula propi da l’avdeir.
PONTISELLA (vers al Pravost)
Ecco Gian Salas, ün da quii da Sòi,
E Giacum Castelmür!
PRAVOST (ai toccand man) Ah, tütci dòi.
| Romanische Forschungen XXXVII. |
|
4 |
