 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| La stria ossia i stinqual da l’amur | 41 |
GIAN. O’ l mee ciär Giacum!
TÖNN. O al mee ciär Gian!
[p. 43] GIAN. L’è ün temp c’u num as vè.
TÖNN. L’è plü cu ün an.
GIAN. Ma Giacum, Giacum, parciee restat ló?
E ’m toccär man parciee nu vegnat ciò?TÖNN. Ma, scüsum Gian, je nut lasch toccär man;
Parciee tü sa, ca je sent da ladam.GIAN. Oh, casa dišat, al me amic ciär?
(Al va via ei toccär man).No, tant el grand fra nò nu s’à da fär.
Sat quantan volta c’um as l’à toccaa?
TÖNN. E quantan volta c’um as è striflaa!
Ma innura um era tüt üna brigäda;Issa lan nossa šort la s’en mudäda:
Tü è passaa evant in granč’ unur,
E je fatč sempar dree ei salvanur.
GIAN. Da la mi šort je num poss lamantär;
Ma d’ogni stato as à das cuntantär.Parciee, čhi sà, ent i öil dal Signur,
Qual ca l’è quel, ca merita pü unur;
Ca’ l cor e l’opra tantan volta fan
Dii ültim prüm e dii priim i drian.
Sì, l’è ben vero, e’ l cunvegn ch’il diga,
Iddio à banadii lan mi fadiga.
Arcidiacon, e ambašciadur,
Mandaa pü volta da l’imperatur,
Vescuf e princip am àn unuraa: —
Però je penz gügient ei temp passaa,
Je penz gügient ei temp c’um era fanč,
Ca tancu frär um era tütci quanč,
E c’um ingeva sunand i pigot,
E tajär perca e fär scivlarot.
TÖNN. O e fär mazz, giò dree quel riälin,
Da flur in penc e da malgaritin.[p. 44] GIAN. O c’um marčiäva cunt i noss bastun,
Cacciand lan vacca süi praa da Nambrun.TÖNN. In verità, je’ m pär anch’iss c’um väda
Sü per la bleis e taiär giò culäda.
