Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/45


La stria ossia i stinqual da l’amur 35

GIACUM. Sì, šì, l’è quel; šì, je’ l capišc benissim,
Oh benvenuto, ser patrun lüstrissim!
RADOLF. Chilò je vezz, c’u se tütš in faccenda,
Chi e cašär, e čhi e fär marenda.
MAGRETTA. O ser patrun! giò ca l’è giusta gnii,
As volal unurär, rastand servii?
RADOLF. O parciè no. Je ben gügient l’accett;
E je ’m sent giò daspair quisti fanciet.
(Al careza i fanč).
MAGRETTA (d’una banda vers Giacum)
Oh, čhi modestia, o čhi degnaziun!
GIACUM (vers l’ureila da Magretta)
I en sempr’inscia evant lan eleziun.
RADOLF. Al mee fioč al vegn evant dabot.
Al pär ca l’agia giü ün bun büjot.
MAGRETTA. In quanto el büi, per quel, grazi’ el Signur!
I nus pon lamantär; e’ ii fan unur.

[p. 36]          RADOLF. Ma, a propo, vef santii la novella,
        Ca l’è rivaa al dutur Pontisella?

MAGRETTA. Sì, l’è rivaa; ma l’è giò passaa ent,
Ent a Pungell, e truvär la si gent,
PAULIN. S’il vess savü, je füss córs ent dabot,
E ’n purtär e si mama al potinbrot.
LISETTA. E inscia cun quattar salt e dù parola
Tü vess ciapaa’ na gajoffa ’d nicciola.
GIACUM. Cas è’ l gnii e fär quel cazar Gian Planeta?
As sent e dir, c’ l’à voltà la bareta.
MAGRETTA. Lašciand al Vescuf: o quel macarun,
Al sarà giò gnii stüf dii bun bacun:
O ca l’à fatč lega cun quel dii corn.
Per negär la si fede, e an fär scorn.
RADOLF. La riforma va evant; e i toccan dree
Fra nò i Pravost e altar cul Tumee
Maturo, propagand lan nöiva idea,
Ca e la licenza zeran la purteja.
Quel, ca sül camin veil tegn anca dür,
L’è al Vicari Bortal Castelmür.
Ma ai n’è altar da quela famia.
Ca giò scumenzan e šlargär la bria.