Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/44

34 Gian Maurizio

LISETTA. O mama! dem la ròcca e la roccäda,
Je vöi pruvär e fär una filäda.
MAGRETTA. Je nun à temp, ca iss’i à da cašär;
L’è lò la flur; ma mia per la liccär.
(As mett e manär la plaina).
GIACUM. Brav, s’u vè vòia tant da lavurär,
Sì doi fic sec i’ à ciò da ’v ragalär.
(Ai dà fic sec).
PAULIN. Oh čhi bun güst! L’è tancu züc d’avdogn!
Am lasciat bap, ch’in de’ ün el mat Togn?
(Al bap, fa segn ca sì, e’ l va cul mat e mettr’ent i cavai).
MAGRETTA (manand la plaina)
Guarda, Liseta, s’al fög è stüzaa
Sot lan castegna; c’as sent da brüšaa.
Incur ch’i altar doi saran chilò,
Sci portan ent ün piat per lur e nò.
Ca innur’är al lagmilac sarà ció,
Intant i tond e ’i šdun paregia giò.
(Lisetta va, e torna preist e mettar giò meisa).
MAGRETTA. As sent giò, che la massa vegn in alt;
Vulef avdeir, ch’i à mess giò trop cald?
Quela copa da zin met chilò sott,
C’um vezza s’al lagmilac vegn dabot.
Tö or quela clavia — lascia pür
Gnir ora, ca je’ m par, c’al sea giò dür.

[p. 35]               Issa stoppa sü ferm, ca ben al tegna,
        Met in meisa la copa e lan castegna.

(Lisetta à fatč dree man quel cai cumandäva la mama).
MAGRETTA. Va e clamär al bap e al tee frär,
E santav giò, e scumanzà e mangär.
(Al vegn al bap cui fanč e i’ s mettan e meisa).
LISETTA. As sent e gnir varün sott al balcun.
MAGRETTA. Am pär, c’al sea i zap dal sciur patrun
Ma parciè mai gniral quel e ’s truvär;
Ca nu l’è temp anch’i fitč da pagär.
GIACUM. Dabot, ca je scumet parciee c’al vegn.
MAGRETTA. Fors’al vess vöia d’indär e Morbegn?