Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/39


La stria ossia i stinqual da l’amur 29
PASTRET. Sura patruna, cas aia da fär?
E tör un bàgial lena aia d’indär?
URSINA. Sì, šì, va pür; e incura ca l’è fatč,
Si vè, ca je’ t darà mascarp’e latč.

Ma incusa at fatč et fär gnir insci sporc?
(ai scudiš gió ’l gaban).
Intant và via cul sunin dal porc,
E guarda s’ la majaa la vaca berta
(al pastret va).
Je fatč per tör davent quel bocc’evèrta.

[p. 28]      MENGA. Tarapatà, lan veila san incusa
As tör davent lan mosca — o maliziusa!
URSINA. Er je sun üna mosca in quist mument;
Però scüsàm, s’i vun un zig davent —

E m’impanzand cus vöjàs cianciär sulet,
Je vun per nu santir i vos sacret.
Ma ’l me panzeir jev al vöi dir bel clair:
In verità c’u füssus un bel pair!

MENGA. Ho, ho, ho, ho! chi panzeir è quel là?
STAMPA, Ciära dunanda, pür cun nò rastà.
URSINA. Chi güst ch’i vess! Cu lan mi gamba freisca
Je vess ben ghezga da fär anc’ na treisca.

(la fa’ l motum, pö la va via daspair al Tumee).
(Ma sü la vita! sa tü’ t vol fär špus,
Nu essar, al mee neif, tant panzarus).
(la va, passand daspair la Menga, e lai diš):
(Scüsam, o ciära Menga, s’i cianč clair:
Je sper, je sper, c’u daventus un pair).
(Ora.)


SCENA VI.

TUMEE STAMPA e MENGA.

STAMPA. La mi dunand’è una legra veileta,
Però scusai, s’ la diš su barzeleta. —
MENGA. Sal lan dgess sü cun ün varün dacord,
Innura pö nu sai pudess där tort.
STAMPA. Ma comodav, e quintam sü vargöta
Dla giuvantüra. Ai è da nöif nagöta?
MENGA. Al nöif e’ l veil i van in quist dacord: