Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/380

370 Casper Bardola

Pür in quista vall suldana.
Chatta forz’ün sofferent;
Stant qua naseha’ na funtana,
Chi guarisch’il pazient.
Sas dolurs e sa greivezza,
Fand la cur’e fand qua bagns,
D’ana mineral’„arsena":
La fortina dels umans!
Ün stabilimaint da cura,
Chi da seculs füt neglet:
L’art man ha cun premura,
A tuot comods hoz erret
Buna chüra e servizzi,
Chatta quel, chi qui s’ volv’aint;
Chosa, chi spert da iudizzi,
D’ün potent amegldramaint.
Stant, sco l’ana della "Brancla",
Superescha seis intops;
Vita nouva, vita franca,
L’an’ "arsena" da bainbod.
Plü inultr’ais fich saluber,
L’ajer fin Oengiadinais;
Chi rinforz’e sa promover,
La saudà, chi füt suspais.
Tü lectur in terras eistras,
Chi’t ressaintast agrevà;
Ve bainbod in "Vallsinestra"
Per recuperar sandà.
Mera seculs l’acidula,
Qui servit als indigens,
Salidaivla in nosch’ura
E l’egraivla da tuots temps.
Cun sa forza surprendenta.
Schi, daffatt mysterius;
Ch’ais nell’aua qua fluenta,
A (tuots) malams pernizius.
Ve bainbod in "Vallsinestra"
Per chattar qui t’a sandà
Pro nos pövel non est eister,
Ma bain viss e resguarda.

Original, Vnà. 20. Anost 1912.