Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/37

La stria ossia i stinqual da l’amur

27

Dì mo, s’at pär ch’i agia rašun ó tort,
O incusa penzat tü sün quel raport?

STAMPA. Sün quel je penz tancu d’ lan murtadela,

Cà s’à gügent, ca la sean buna e bela.

URSINA. Ma penza pür, ca doma gió dal bel

Nus tö gió gni cašöl, gni mascarpel.

STAMPA. Sün quela mota da quel bel Rùtič,

O ch’in vöi ’na bela, o ch’i nun vöi brič.

Però je nu bad gnär e la beleza,
Senza buntà da cor e gentileza:
Quistan tre qualità je vöi truvär,
Insanò tüt sulet je sà rastär.

URSINA. Al bel nu düra bier, al bun, quel šì,

Anc plü s’ l’è cumpagnaa dal madascì.

S’al bun mantegn calur nus sà nagót,
Quel c’as vè e c’as tocca l’è vargót.
Er ca mancass vargot sül bun e ’l bel,
In verità, je num torblass per quel.
Incur ca’ i è vargot d’empir al böil;
Po, po, po, po, as pò sarär un öil.

STAMPA. Ma incur c’u erus giuvna, dgem emò,

S’u panzävas inscia propi är vò?

URSINA. Ah ciär Tumee! pür trop tü à rašun!

Innura je cantäva altra canzun:

Je correva dree’ l bel, e’ l bel fugit,
Per mi furtüna, e’ l bun dal tüt nu gnit.
Ma un zig buntà unida e raba e ben,
Fagiet ca i mee veil dì füssan saren.
Per quel je ’t cunsigliass, ca är tü ai penza,
E ca’ t possa giovär la mi’ esperienza.
Sa’ t sügerir in quel là je lascass,
La giunfra Menga je’ t raccumandass.

[p. 26]       Je sà c’ la’ t guard e doss cun öil d’amur.

Quela l’à raba, e l’è da gent d’unur.

STAMPA (imbarazaa)

Ma je nu poss, — je num lasc maridär;

Ch’i à tropa tema . . . pülaš da čiapär.

URSINA. O bela quista! Un òm, ch’è statč in guera,

Lascär gnir čià cun da quistan ratera!

STAMPA. Gueran da sangu ben spess àn fin dalunga,