Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. |
24 | Gian Maurizio |
Da san rifä e spesa di sogett,
Però as pò modificä l’ogett,
As proponend cun ferma vuluntà,
Da essar giüst senza parzialità,
E da pütost, pütost giuntä dal see,
Cu ca’ s fa tort ch’i aggian da dì dree.
Ca nus fugiss or di man quel unur,
E cal gnis datč e gent da manc valur.
E’ l popul sol guardär ent i comün,
Da spartir i unur un zig parün.
Lan altra pö l’en manc rica cu nò
D’un bun zig, ma ambiziusa, e per quel lò,
Sa la spendan chilò, per veir i unur,
I l’an da pagär dòbal i sügur
Dii povar südit. Je per quel cradess,
Ca nualtar concorar um pudess,
Fagend, s’intende, qualchi sacrifizi,
Per veir, o l’ün, o l’altar quel ufizi,
As proponend cun ferma volontà,
D’üsär cui südit sempar equità.
Ma vers i altar um à da guardär,
Or di nos man da nul lasciär indär.