 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 18 | Gian Murizio |
Al mazär gent nun è giustificaa,
Cu dóma in cas da gran necessità,
Per difendar sè stess, i see, l’unur,
La libertà di man da l’opressur;
La libertà per veir da la cuscenza,
Di popul per salvär l’indipendenza.
Tancu i nos veil, ca pes salvär la tana
Cuntr’i nemìc i formävan un mür;
Tancu e fianc el valurus Fontana
Al me bun barba e’ l Giacum Castelmür
E’ l Giübert Salaš, e bier gent da vaja
D’altar cumün, e är da la Bragaia.
Quel ší, quel ši, ca l’è un fatč d’unur,
Per giüsta causa’ s battar cun valur;
Per la giüstizia, e per l’innocenza
Salvär di man da ingórda violenza:
Ma indär e ’s vendar e rè fulasteir,
Corend dree un fals unur, o per daneir
As esponend el caso da servir
E ingiüsta causa, e är per quel murir,
Nu l’è atto d’unur, ma da viltà,
Per i fii d’un pais da libertà.
Pütost cu essar suldaa mercenari,
Je vuless fär la vita da sumari.
Al bräf òm, s’ai va mäl, l’è disprezzä,
S’ai va ben el canaja, l’è unurä.
Lan richezza, e’ l favur di guardinsü,
Da lan aziun in fä la distinziun;
Ecco parchè da spess as vè in ufizi
Gent da nagot, o är plena da vizi,
E invece as vè batä in ün cantun
Chi ca pudess giovä plü el comun.
