Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/247


Novelle 237

da sia sgrischaivla gelusia, non as fideiva il pover tamberlan, nemain da tour sia Cornelia cun el in bratsch, cur ch’el gieiv a spass, e l’inozainta düchessa reisteiva usche contin serrad’aint.

Da quist seis ignorant trattar a sia duonna, as laschet il signur eister gnir compassiun, ch’el nel azopà as decidet dalla deliberar.

A quel scopo clamet quel ün architect, qual secrettamg perfouret sot terra üna foura, per transir da seis palazzi, in quel del doga; e que apuncto nella stanza, ingio la düchessa eira rinserrada.

Perdert allura la foura per podair transir, portet il signur eister svess la notizia alla pouvra duonna, ch’el sia gnü per la deliberar da sia preschunïa; chosa ch’ella allura abratschet, siand svess l’utschè brama la libertà.

Allura sün special giavüsch della duonna, in vendetta da sia lunga preschunïa, decidettan e’ s convgnittan els duos, da s’ narrantar il doga per seis puchads in diversas manieras; accio quel, in seguit lur fügia vezza aint, il success da seis violent agirr, cun romper sias soinchas impromissiuns tras sia testarda ed ingüsta gelusia.

E sco per avant savet il signur eister, a saimper — sot chappa fintara, o sia simulastra — tgnair il doga in amicala confidenza, e sco tal gnit quel allura invidà, pro ün conviva cha’ l signur eister deiv’a seis amyhs.

In quist occasiun vezzet il doga, l’anè da spusa, ch’el haveiva gnü dat a sia Cornelia, nel daint del signur eister — e subit mez confuss al dumandet el: „D’inuonder ch’el haja quel anè?“

Meritism signur doga, dschet il signur eister: Eu am he fat spus e la spusa, chi arriverà bainbod qui, am he tramiss quel da regal.

Gugent füss il doga idt subit pro sia Cornelia, per vair sch’ella haja dat davent l’anè, ma istess non sus-chet el da bandunar la compagnia.

Passantà il conviva, as fet el spert davent — ma nel temp ch’el douvreiva per rivir set üschs a gnir pro sia Cornelia porteiv’il signur trass la foura zopada, quala saimper gniva cuvernada cun üna comoda, darcheu l’ane nel daint della duoña.

Entrand allura pro sia Cornelia e vezzand l’anè in seis daint, raquintet el allura sia surpraisa, dschand: „Nos vaschin, il signur as ha fat spus e sia spusa el ha regalà ün anè — preziss preziss — sco teis, ch’eu bod dubiteiva chi füss quel.“

„Ach, al respondet sia Cornelia serrada sot set üschs e serradüras, a’ t bastarà bain, cha dit anè poss esser garanti.“Allura passet el plan plan per plan per seis fat dschand: „Schi, cara Cornelia, schi tü hast’ raschun.“

Bainbod dopo füt il doga dal signur eister darcheu invidà pro ün segond conviva dat a seis amihs; ingio el cun surpraisa vezzet il chignöl.