Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/245


Novelle 235


„Ach char signur patrun! Quella as ha l’ann passà maridada, ingio a sias nozzas ella haveiva algrezcha; intant cha hoz, quella sün chambra crida sur las dolurs da part.“

„Uossa, dschet il patrun sun eu sottisfat completamg; e per cha tü continuast ad arrondir teis spiert, schi di a teis bap, cha’ l patrun sia hoz stat qui sün visita e cha seis Joccal haja, cun sias bellas ingiavineras, pajà tuot ils fits dels quatter anns, cun fit da fits; e sia allura plainamaing containt darcheu idt a chasa sia.“



Novelle.

Il doga da Vanescha.

Que vain raquintà, cha dal temp ingio il stadi venezian floriva, schi cha’ l doga, il qual eira ün hom giuven, nella flur dels anns, tschercheva da’ s maridar. El non desidereva pero, ne richezza, ne pür üna giuvna da sang nöbel, d’imperse üna giuvna sana, sincera, da buns custüms e virtüdaivla.

Tuot las giuvnas ch’el cognoschaiva e chi direct u indirect da seis cussgliers al gnivan insinuà, — sia per ün u l’oter motiv non al sottisfeivan.

Tormentà da quists pissers non havaiva il pover doga la dessiderada quietezza, ne sü’ l di, ne la not.

In quista sia travaiglia, havet quel üna not, ün singolar sömi, ingio Sanct Petrus al preschaintet — üna stupenda bella giuvna, avant seis ögls — dschand: „Quista giuvna ais quella, sco cha tü dessidras, — pero, suot la condiziun, cha tü saimper vögliast havair la toccanta feduzia da sia fideltà; mancast da feduzia, schi haverast da surviver grands displaschairs. Seis nom ais Cornelia — .“La visiun allura sparit.

Svaiglià la daman, al eira la visiun da seis sömi — St. Petrus e la giuvna — saimper avant ögls. Tuot sias retscherchas pero, fattas in domanda … al füttan invann; e non saviand nell’üngüns da seis cussgliers allura — dar quint — d’üna giuvna co’ l nom Cornelia, laschet el clamar tuot, ils magos — o sia interpreturs dels sömis da seis stadi; pero - neir quels non savettan dal dar üngüns sclerimaints.

Fich attristà stübgieva il bun doga in domanda di e not, in möd, cha tuot seis cussgliers e spezials amis feivan da lander pissers.

Qua al portet ün di ün dels magos ün spejel, dschand: „Piglia quist spejel e va oura nel vast muond; in ogni lö — grand e pitschen, — cha tü arrivast, guarda nel spejel; e cur tü vezzarast in quel üna giuvna, schi in quella citad u sia lö, ais da chattar la Cornelia.“