Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/244

234 Caspar Bardola

il qual sezzeiva sper la platta in sia chadafö —; e fet a quel la domanda: „Che fast tü qui, sul sulet?“„Eu am divert a vair, co chi sottan sü e gio“, respondet il puob.

„Hm! simpisset il patrun; el ais sulet qui e vol allura vair, oters 5 chi sottan sü e gio; que savura da Joccal.“ „Schi ingio ais dimena teis bap“, domandet il patrun?

„Quel ais idt a far ün dann ed ün interess a medem temp“, dschet il puob.

„Hm! simpisset il patrun, eir quista resposta savura da Joccal, non podiand ün, a medem temp far dann ed interess.“

„Schi di ’m allura, ingio chi ais tia mamma“domandet il patrun?

„Ach char signur, respondet il puob, „quella couscha hoz il pan mangià.“

„Hm! darcheu üna bella resposta, s’impisset il patrun; mangiar il pan, avant co’ l couscher; que po be ün Joccal responder.“

Istess domandet il patrun darcheu: „Di’ m dimena ingio chi ais tia jungfra anda, chi habiteiva cun vus?“

„Ach quella narra ais sün chambra, dschet il puob, chi crida sur l’ algrezcha da l’ann passà.“

„Bravo Joccal! dschet il patrun, quistas sun quatter bellas ingiavineras; scha tü am sast uossa eir declarar quellas toccantamg, schi at vögl eu far containt.“

„Schi, respondet il puob; eu fatsch que gugent — per podair allura quatras eir güdar a meis bap, chi ais seis debittur.“Spert pigliet quel gio il vierchel da sia avna, ingio couscheiva la fisella, dschand: „Ch’el guarda qui, co cha la fisella sotta sü e gio — nell’avna.“

„Bravo Joccal, al dschet il patrun riand; „qui hast tü perfettamaing raschun.“ „Di ’m uossa, co cha teis bap po far a medem temp, ün dann et ün interess?“

„Schi, al dschet il puob, „quel ais hoz idt a sauar nossa prada — el invola ün pa dell’aua dal vaschin, a quel fa el ün dann ed a nus ün interess.“

„Bravo Joccal! dschet il patrun, eir scha que non ais del tuot dret e güst, schi istess hast tü qui plainamg raschun.“

„Uossa di ’m allura, co cha tia mamma po hoz couscher pan fingià mangia?“

„Ach que ais facil da chapir signur patrun. L’eivna passada non haveivan nus üngün pan plü in chasa, e havain stovü impraistar oura quel dal vaschin; ed hoz, couscha la mamma il pan per render.“

„Bravo Joccal! Eir quista soluziun am plascha. Uossa di ’m amo l’ultima, co cha tia anda crida sur l’algrezcha da l’ann passà?“