Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/211


Poesias 201

5 Ach pover l’hom, chi pers ha si ’udida
E sto per forz’usche reistar sulet!
Sulet sü’ l muond, in mez humans blerüra,
Chi tuots cun el, non pon plü tegner pled.

Chattand pero’ na diferent ’udida,
10 Cha cur larch anguel suna sia tüba
As schvaigl’eir si ’uraglia our dal sön;

Ressaint’el fingia uossa l’allegria,
Pro’ l bap etern, chi tuot a bön colia,
E sta containt, tuot hoz in sa suldüm.


Sonet in honur del eroe Benedict Funtana, douvrand si ’aigna lingua e möd da scriver.

In Valmüstair — a Chalavaina —
Hast per la patria Tü subi la mort;
Saglind cun sforz sün la trinciera
E ferm feri, — non sögnast Tü Ta sort!

5 Ma saimper tgnand in ögl la patria,
Acclamast a Teis corp — incuragind —:
„Hei fraischgiamaingk meis mats: cun maj ais
„Par ün huom da faar; quai bricha guardat:

„Ucha hotz Grischuns e Ligias — u —
10 „Maa nun plü! Il valorus Funtana
Ha spirà — pero — El non ais mort,

Ne po morir. — In nos fats e brama,
Ais el als Grischs vivaint e honorà,
Sco funtantana della libertà.


Sonet, Copie del fögl d’Oengiadina No. 52 dels 25 Dezember 1915 — a C. Bardola pro seis anniversari da Sigr. C. Poo, Trieste.

Al ur del pas-ch alpin ot schember svezza,
Chi sia rama stenda vigurus;
Dad anns ed anns sfidà ha’ l curaschus,
E’ ira dels temps in quella cler otteza.

5 Sch’eir main fronzlad’ais la robusta planta
Il dscherm da vit’in ella non ais stüz;
Ella verdeggi’ amo e bütta früts,
Ils früts modests d’alpin aria fragranta.