Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/209


Poesias 199

Uschgliö’ s disturb da di, da not;
Perche il vent, quel va cuorrand,
10 Tras valls e gods pertot il mond;
Scha non crajais, schi chattarat,
Sgür a voss dann, meis operat.


Sonet, in sezzüda pro sentenzia.

Tü güdisch qui chi sezzast,
Sü’ l dret per güdichar;
Non esser sco’ na penna,
Chi segua al sofflar.

5 Confrunta cun la ledscha
Tuot que chi vain prodüt;
Ma volva e stravolva
L’inter a teis profit.

E scha, eir cun surpraisa,
10 Ma cun persvasiun;
Tü chattast la defaisa,

Cha’ l diavel ha raschun;
— Schi non guinchir dal dret,
E da’ l raschun complet — .


Resposta a Sigr. C. Poo, Trieste, datta da sotscrit, di 27. Dec. 1915. nel Fögl d’Oeng. No. 1. — dj 1. Schner 1916.

Eu vegn semnand qui ogni tant
Ün peer nuscheigls, — pero sperand:
Cha qualch’amih, cun meglder spiert
Quels vöglia annöblir; per spert
5 Ün schember, bel e bain creschü,
Chargià da betschlas sü e sü
Poss’apparir; — chi cun seis früt
Adat, per la sandà pustüt
Vögl’allegrar il char amih,
10 Daman e sair’imminchadi;
E pro sandà ils Seis mantgnair
Felices tuots a nos revair;
E spera pro — tuot seis affars,
Giavüsch Diou vöglia prosperar.