Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/169


Poesias 159

Jem avvicing daspair quel letg eplang.
Induca l’om palzeva ent lan pena
90 E spegl vett incunter l’un appena.

Issa iè t’ la am mütca lan parola
Etan cufá cal Diaval vess tcantca
L’om salt’in pè cuffa, un ulcell sgola
Cun al surlegg davant insparita
95 Sbragiand agiüt salvam da quist canaia
Aiüt, agiüt lá lò n’ curtell ca taia.

Agiüd, Agiüd o gent che cunt in prigual
O moster porch ci servi da der un pich
Ma lü d’ingosca patta or’ün zigual
100 Insparita as posta lo in fich.
Grand purcari tu’ m vol tratter da morder
Sa tü nu tesc at vulará ’d nacordgar.

As po capir l’imbroi di doi cullega
Incura ca schiari l’avveniment
105 È capita insemal tanta briga
Ca allogevan in quel tgesament
Plü aumentand cu riparand la bega,
E „guten tag“tgiappan per la si pega.


Canzunetta.


Rellegraf ent al present
E sgorda la gritta
Dopo tgiörta conza’ l temp
Scügna da la vita.
5 Issa sünt al fiur di agn
Cor cun giuvantüra
Quel ca forza preistduman
Va in sepoltüra.

Tantgi fabrican castei
10 Da cent mili razza
E pel solat i pü bei
La sventüra ai sdrazza.


O spedim spedim cui vent
Tantgi caparizi
15 E cum viva da saguent
Cun Canzugn e schizzi.

I noss oss stag turmanta
Ch’ent la fossa palzan
Nu gniran si preist dasda
20 Gni si preist as alzan,
Gni per cuntempler al spich
Da la grand natüra
Gni per rallegrer ün zich
Ent sta vita düra.