Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/139

La stria ossia i stinqual da l’amur

129

805 MAMA. O ciära Menga! tant nu t'ingosciär
URSINA. Avdè, nui’ è nagot das spaventär.
(Menga torna e s’insopir).
MAMA. Sempar la diš quel’istessa canzun.
URSINA. Lan raba ai fan da spess trop impreššiun.
MAMA. Gnär quela polvra róssa nu l’à giovaa nagot:
810Chi sà üna pezza’ d räša, sa la fagiess vargot?
URSINA. O ün zic seiv camočč dasfatč in la padela?
MAMA. O’ i ongiar al bumblic cun grass da muntanela?

[p. 155]           URSINA. No, no; pütost c’um töja per ai calmär i gnerv,

        Al pè da la gran bestia, o ün zic corn da cerv.

815MAMA. Avdè, avdè, c’ la torn’es muantär!
URSINA. Lascia mo ca um senta, s’ la vol anca cianciär.
MENGA. Avdè . . . avdè . . . povra dunand’Ursina,
Al vos cunsei . . . as mena . . . e la ruvina.
(Torn’e s’insopir).
MAMA. Casa vol dir quel là, dona cumär?
820URSINA. Zitto! ca in l’üšc as à santii e piccär.
MAMA (va e zarär)
Avanti pür, avanti! ma fagè e planin.
URSINA. Oho, cul pudastà l’è cià’ l Tumee e l’Anin.

(L’entra’ l Pudastà, al Tumee, l’Anin e’ l Battista. Ursina as tira d’üna banda).

PUDASTÀ. Nu vegnum fors’iss issa in ün bun mument?

Sì um tornarà pö dopo, e intant um va davent.
825URSINA. No, no, no, no. Du volta nu v’incomodà
Ma comodav tütč quantči, e ün mument spatcià.
MAMA (e l’Ursina)
Ma cas’è quistan raba? ma je nu capiš mia,
Casa ca l’à da fär chilò la mata stria.
Je’ m pär dabot dabot, ca quel sciur pudastà
830Cu lan stria, ch’en bela, agia troppa buntà.
URSINA. L’è statč la Menga stessa ca l’à desidaraa,
Cas fagiess gnir insemal l’Anin cul pudastà.

(Intant ca quistan ciancian fra leir, i altar guardan la Menga, ii toccan i man e’ l frunt, e i ciancian da bass fra da lur).

STAMPA. Savef forsa, dunanda är vo per čhi motiv,

C’as à clamaa la Menga?

Romanische Forschungen, XXXVII.

9