 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| La stria ossia i stinqual da l’amur | 119 |
En statč mazzaa — e fors’i eran bun!
480E pür tütč quanči dišan mäl da lur,
E al see nom l’è nom da dišunur.
(La sta sü e s’ingianöila).
Pardunum, ciär Signur! al mee pacaa!
Ca är je, s’i poss, är je pardunarà:
Ma al mee cor l’è debul per al fär;
485Sì dam la forza tü da pardunär,
Ca davant tü je possa cumparir
Senza tramlär. S’al corp à da perir;
Fa ca l’anima mia sea salväda,
O ciär Signur dal Ceil!
Issa gni pür em manär e la mort!
(As sent e battar ura).
(Pausa).
495Oh, s’i pudess avdeir al mee Tumee!
S’il pudess veir anch’ün mument cun je!
Ch’ii pudess dir: «O ciär, nu temer mia!
Nu creir, nu creir, ca je sea üna stria.
Pel Ceil je sun eletta dal Signur,
500E je sarà’ l tee angial protetur;
Sü la via dal ben je’ t guidarà,
Infin ca är tü sül Ceil cun je gnirà,
Indua ca bricat colpa gni murir,
Gni altran raba as pon mai plü spartir.»
(Pausa).
505Am è parü, c’as sent’es muantär,
Casa ca l’è je vöi ün zic tatlär.
Er c’al mee cor se’ issa pü ligeir,
Sempar l’è greiv da la mort al panzeir.
(La mett l’ureila e l’üšc).
As sent fracašš — as sent e zapär fort!
(Cun stremizzi).
