Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/127

La stria ossia i stinqual da l’amur

117

[p. 139]                                        410 O bun Signur!

                Bab da l’amur!

Inspirum tü
Forza e virtü,
Da suportär
415Senza tramlär
Quel ca vulü
Bab, tü a tü.

(La sta sü).

Oho! ca e zarär quel üšc as sent!

Gnirani giò per am manär davent?
420C’al sea inciö, o c’al sea duman,
Al mee spirat tö, bab, ent i tee man!

(Al vegn ün Giüdaš cul Dagan).

GIÜDAŠ. Quant am daspläš, Anin, da vè da nì,

Tanur la mi incumbenza per av dì,

C’uv pareggias e tö la vossa šort,
425In ün’uretta d’indä e la mort.
Pe ’v cunfortä e ’v dä cunsulaziun
Al nirà ün prèr d’ la vossa cunfessiun.
S’u vessas änch vargot da declarä,
Sì e quell’istess av è cuncešš dal fä.

ANIN (cun vuš languente)

430Je ’v ringrazi’ tant da quista carità.

Di Dio sea fatč la vuluntà.

(Al Giüdaš e’ l Dagan van. Anin as senta giò).

ANIN. Er c’al vuleir da Lü s’agia da fär,

Quist calaš, i’ à da dir, ca l’è ben mär.

(Pausa).
Almanc ca Dio am vess e Lü clamäda,
435Incura ca da tütč i’ era sprazäda!

[p. 140]                   Issa ch’i à truvaa ün vero amur,

Veir da murir, l’è ben ün gran dulur.

E quel povret, ca tant ben am vuleiva,
O quant mai la mi šort ai sarà greiva!
440Pü greiv’e lü, cu e je — ca s’il perd lü,
Almanc, o mama ciära! i’ vegn per tü,
Per tü e’ l mee ciär bab, ch’era inšì bun.
O quist’almanc l’è üna cunsulaziun!