 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 106 | Gian Maurizio |
La gent, ca Dio guärda, sa tütt quant
Nus fa e fill quel ca ün à da fär,
20Sempar. C’al diavul possa tö ’l mastèr.
ASSUNTA. Gè à ’vdü ’l monnac sün l’üš, e i’ à ordinä.
Per la dottrinna cal väd’e sunä.
Mä incö al sciur patrun barbott’edünna:
Parchè sev gni tant da cattiva lünna?
25DURIG. Chi mai, chi mai nus vuless rabbiantä,
E ’vdè la religiun e munt indä?
E ’vdè sprezzä la Vergine Maria,
E tütč i Santi? e ’vdè l’eresia
Indä sempar innänz, e ’i toccä drè
30Al pocc rispett pei prèr, e per la fè?
Sa in quest möd tö suramän al vizzai,
Gè creg c’al gnirà prest l’ültim giüdizzai.
ASSUNTA. Gè ’l me rosari dic sü tütč i dì
Trentasett volta dopo ca l’è gnì
35E parè in la vall quest’eresia, —
O Pater noster, o Ave Maria; —
E l’istess oppra l’èn düsäda e fä
Er tütt lan donna, c’àn änch ün po’ d’ fè.
Però s’i à da dir al mee parèr,
40Gè creg ca ün po la còlpa sea dii prèr.
DURIG. O eccaši, ca tü scumenz’är tü
E savairä: gè nul vess mai cradü.
ASSUNTA. As ragordav, incur’ ch’i era giuvnetta,
C’u vevas vers da gè ün’ältra cretta?
45Issa, ca gè sun brütta scu’ na stria,
Er vò’ s vè datč in män e l’eresia.
DURIG. Ah buzzarad’Assunta! Täš, täš, täš!
C’um viva fra do no in sänta päš.
ASSUNTA. Al scumenz’e sunä. Üna baretta
DURIG. Ecco quel maladetto tin, tin, tin!
Pe’ m fä curaggi i vöi bev ün gót vin.
Da dì sü e quei merli e quelan gnocca?
